Pierwszy taki semestr zbliża się ku końcowi, studenci podchodzą do kolokwiów i zaliczeń w formie zdalnej, wykładowcy robią podsumowania ćwiczeń i wykładów. Jeszcze kilka tygodni temu nikt z nas zapewne nie przypuszczał, że realizacja programów zajęć w semestrze letnim 2019/2020 odbędzie się niemal zupełnie w kontakcie zapośredniczonym. Można przypuszczać, iż przez swoją „wyjątkowość” przejdzie on do akademickiej historii. Wyjątkowa staje się również integracja społeczności akademickiej, której jednym z wymiarów w przypadku naszego wydziału jest akcja „Razem choć osobno”. O jej idei pisaliśmy kilka dni temu, zamieszczając pierwsze filmiki nagrane przez wykładowców, w których z przymrużeniem oka opowiadają o swoich przemyśleniach o obecnej sytuacji. Wydaje się, że inicjatywa nabiera tempa, a kreatywność członków naszej społeczności wydziałowej staje się coraz bardziej imponująca. Przedstawiamy więc kolejne wykonania, tym razem w akompaniamencie gitar i pianina.

W pierwszym z nich swoje zdolności muzyczne prezentuje w żywiołowym nagraniu dr Małgorzata Obara-Gołębiowska z Katedry Psychologii Klinicznej, Rozwoju i Edukacji:

W zupełnie inną przestrzeń swoim nagraniem zabiera nas mgr Agnieszka Nowakowska z Katedry Pedagogiki Specjalnej i Resocjalizacji, która namysł nad obecną rzeczywistością czyni, wyśpiewując słowa Adama Asnyka:

Równie mocno wyobraźnię rozbudza tango zagrane przez dr Izabelę Szatrawską z Katedry Pedagogiki Społecznej i Metodologii Badań Edukacyjnych. Pani doktor dodaje, iż „podczas tej pandemii poznaliśmy się ze studentami od prywatnej strony. Kamera podczas zajęć sprawia, że wiemy, jak wyglądają nasze mieszkania, ogrody, często znamy skład rodziny lub współlokatorów na stancji, wiemy jakie mamy w domu zwierzęta. Dlatego dołączając do akcji Pani dr Joanny Frankowiak "razem choć osobno", nagrałam siebie w takiej zwykłej, "bezmakijażowej" sytuacji. Codziennie rano bardzo długo kręcę się po domu w turbanie na głowie, piję niespiesznie kawę, odbieram pocztę, siadam do pianina i gram. Czasem nagrywam to, czego się właśnie nauczyłam - jestem skrzypaczką nie pianistką, więc każdy nowy utwór na "nie swoim" instrumencie sprawia mi szczególną radość. I teraz podczas pandemii, nie możemy się odwiedzać, spotykać, więc poprzez komunikatory zarzucam tymi filmikami moich przyjaciół... To współczesny rodzaj kontaktu, taki sposób na wymianę informacji, co akurat robimy, co u nas słychać, jak mija nam kolejny dzień. Przed pandemią narzekaliśmy na młodzież chodzącą "z nosami w smartfonach", a dziś dzielnie do młodzieży dołączyliśmy i cieszymy się, że ten smartfon w ogóle jest - ot, taka lekcja pokory...”. Zapraszamy do obejrzenia i wysłuchania  nagrania Pani Doktor „w turbanie”:

Cieszy nas również udział w akcji przedstawicielki społeczności studentów. Daria Kowalska, studentka II roku Pedagogiki szkolnej z animacją kulturalną podeszła do zadania bardzo profesjonalnie i zaprezentowała nam nagranie w studyjnej aranżacji:

Pani Daria dodała, że nagrała filmik „ponieważ spodobała mi się idea całej akcji i chciałam zrobić coś kreatywnego. Muszę przyznać że przy nagrywaniu filmiku bawiłam się super, to było coś innego, oderwałam się od tej mojej codziennej rutyny. Myślę że wielu studentów pod czas tej całej pandemii nie mogło się odnaleźć, tak jak i ja. Te wszystkie zakazy, zajęcia zdalne, to było dla mnie coś ciężkiego, nagranie tego filmiku dało mi dużo pozytywnych emocji i pomogło zmienić moje patrzenie na tą całą sytuację”.

Z niecierpliwością czekamy również na finał akcji. Jak dodaje pomysłodawczyni inicjatywy dr Joanna Frankowiak „finałowy film jest dopracowywany. Z przyjemnością wysłuchiwałam kolejnych wypowiedzi. Liczba nagrań przekroczyła nasze wyobrażenia. Prosimy jeszcze o chwilę cierpliwości i już niebawem będziemy mogli zaprezentować całość.  

Zaproszeniem do finałowego filmu niech będzie poniższy trailer, którego autorką jest mgr Lidia Bielinis: